“The Hypnotist’s Love Story” – Liane Moriarty
Елен работи како професионален хипнотерапевт, живее во куќа покрај плажа која ја наследила од нејзините баба и дедо и си ја сака својата работа. Се чини дека сите коцки во нејзиниот живот се наместени како што треба, освен кога станува збор за љубовта. Во нејзиниот бурен љубовен живот се појавува Патрик – вдовец кој има 8 годишен син. После неколку пропаднати врски, Елен конечно е оптимист дека нивната врска може да успее. Патрик е згоден, внимателен, како татко е посветен на својот син, а Елен после извесно време повторно почнува да чувствува пеперутки во стомак. Сепак, постои еден голем проблем – Саскија, поранешната девојка на Патрик, веќе 3 години го следи каде и да оди. Сè уште го сака и одбива да го прифати крајот на нивната врска. Таа редовно му се јавува, му испраќа пораки, го следи секој негов чекор, ги посетува спортските натпревари на кои игра неговиот син, дури и се осмелува да влегува во неговиот дом кога тој не е тука. Неочекувано, Елен не се плаши од неа, баш напротив – како хипнотерапевт по професија, таа е фасцинирана од ситуацијата со Саскија. Заинтригирана од нејзината упорност, Елен всушност изразува желба да ја запознае. Она што не го знае е дека тие две веќе се имаат запознаено…
Ова беше книга чиј аудио формат веќе некое време го имав на компјутер, но постојано нешто ме одвраќаше од неа. Мислам дека на мојот скептицизам најмногу влијаеа коментарите кои ги прочитав на Goodreads, бидејќи генерално беа критички настроени. Сепак, книгава позитивно ме изненади, можеби затоа што очекував да биде далеку полоша. Ќе се обидам да бидам што е можно пообјективна. Книгава како книга, почнувајќи од самата приказна, начинот на раскажување, портретирањето на ликовите – не беше воопшто лоша. Со исклучок на некои ситни забелешки, дури би рекла дека беше солидна. Но, книгава како книга од Мориарти, беше навистина лоша. Сите оние кои некогаш ја читале Мориарти, особено нејзините најпознати романи, веднаш ќе забележат дека конкретно оваа книга е послаба од останатите. Ја немаше мистеријата која вообичаено се преплетува низ нејзините приказни, ги немаше оние нејзини препознатливи пресврти што те оставаат со подзината уста и те тераат да читаш понатаму. За мене не беше тип на книга која ме остава без спиење затоа што морам да читам понатаму и да видам што ќе се случи. Баш напротив, со леснотија ја оставав. Сепак, ми го задржуваше вниманието секогаш кога ќе го кликнев копчето play.
Откако ја прочитав, ја оценив со 3 ѕвездички, иако можеби би ѝ дала и нешто малку повеќе. Имаше некои работи кои се повторуваа, крајот го доживеав како малку непотребно развлечен, а можеби и брзав да ја завршам со крајот на годината 😀 Но, генерално ми се допадна, затоа што во овој момент барав баш нешто такво. Лесна, чик-лит книга. А оваа ми „легна“ како вкусно чајче со мед и лимон, совршено за овој период од годината 🙂
“The suffragettes didn’t starve themselves for the vote, so that you girls could starve yourselves for a man.”
“Dying was such an elegant way to leave a relationship. No infidelity, no boredom, no long, complicated conversations late into the night. No “She’s still single, I hear.” No running into each other at parties and weddings. No “She’s stacked on the weight” or “She’s showing her age.” Dying was final and mysterious and gave you the last word forever.”
“Perhaps all grown-ups were just children carefully putting on their grown-up disguises each day and then acting accordingly.”
“It sometimes seemed so peculiar and wrong to her that you could be that intimate with someone, to go to sleep with them and wake up with them, to do really quite extraordinarily personal things together on a regular basis, and then, suddenly, you don’t even know their telephone number, or where they’re living, or working, or what they did today or last week or last year… That’s why break‐ups felt like your skin was being torn from your body. It was actually strange that more people weren’t like Saskia, instead of being so well‐behaved and dignified about it.”
“All that we are is a result of what we have thought. If a man speaks or acts with an evil thought, pain follows him. If a man speaks or acts with a pure thought, happiness follows him, like a shadow that never leaves him.”
