„Заплеткани“ – Ема Чејс

Дру Еванс е човек кој е научен да добива сè што ќе посака. Згоден и арогантен, тој прави мултимилионски деловни зделки и ги заведува најубавите жени во Њујорк со само една насмевка. Тој има лојални пријатели и семејство кое многу го сака. Па, зошто тогаш е затворен во неговиот стан веќе седум дена, чувствувајќи се мизерно и депресивно?
Тој вели дека има грип.
Но, сите знаеме дека тоа не е баш точно.

Кетрин Брукс е брилијантна, убава и амбициозна. Таа одбива да дозволи што било, или кој било да ѝ го попречи патот до успехот. Кога Кејт е ангажирана како нов соработник во фирмата на таткото на Дру, сè се менува. Дру и Кејт се пред професионален натпревар во кој еден од нив треба да се докаже како подобар, а со тоа и да добие многу важен клиент. Желбата на Кејт да победи буди симпатии кај Дру, а нејзината привлечност му го одвлекува вниманието. Навикнат да добива сè што ќе посака, Дру сфаќа дека овојпат нема да е така…

Знам, знам, целата кратка содржина звучи многу cheesy 😀 И подобро што само одев по препораките и не ја прочитав пред да се решам да ѝ дадам шанса на книгава, бидејќи верувам дека во спротивно ќе ја прескокнев. Ме убедија препораките и високите оценки, а кога видов дека е победник во категоријата Дебитантски роман на Goodreads Choice 2013, решив да им верувам на читателите ширум светот кои гласале за неа, затоа што досега не се случило да не ми се допаѓа некој нивен избор кој победил во некоја од категориите на годишното доделување на наградите.
И покрај ниските очекувања, ова беше едно навистина пријатно изненадување. Некогаш почнувам да читам или слушам некоја книга без да имам високи очекувања, понекогаш дури сум со мислата дека ќе ја оставам на сред читање, како што впрочем беше и овојпат. Ама ете, не само што не ја оставив, туку и ја преслушав за неполни два дена.

Ретко да ми се допадне книга чија приказна е зачинета со еротика, ама оваа беше исклучок. Не дека немаше некои клише моменти на кои превртував очи, ама ми беше доста забавна. Тоа е и причината поради која продолжив да ја слушам, и покрај тоа што е крајно предвидлива.

Многу ми се допадна хуморот, неколку пати ме насмеа на глас и буквално ја враќав снимката назад за да преслушам одредени делови. Дијалозите се одлично скроени и ми се допадна како беа претставени врските меѓу ликовите, не само онаа меѓу Дру и Кејт, туку и останатите. А што се однесува до самите ликови, можеби ликот на Дру не е толку симпатичен и разбирам зошто би можел да не ви се допадне. Ама ете, сепак имаше нешто во него, барем за мене. Инаку, особено интересно ми беше тоа што книгава е напишана од жена, која зборува низ гласот на машки наратор на приказната.

Знам дека има превод на македонски во издание на Култура, но не би можела да кажам каков е преводот, а верувам дека за доста од дијалозите и фразите можеби било малку тешко да се најдат соодветните термини и да се пренесат на македонски онака како што звучат на англиски. Јас ја слушав аудио верзијата на оригиналот и можеби на оние на кои не им се допаднала на македонски, ќе имаат поинаков впечаток доколку ја прочитаат на англиски.

Што се однесува до изгледот на корицата – не ми се допаѓа ниту оригиналната, ниту македонската верзија. Инаку, ова е прв дел од серијалот на Ема Чејс, следуваат уште три други продолженија и сите се веќе преведени на македонски.

Во прилог мал дел од некои цитати:

“It’s simple guy logic: If a woman is angry? It means she cares. If you’re in a relationship and a chick can’t even be bothered to yell at you? You’re screwed. Indifference is a woman’s kiss of death. It’s the equivalent of a man not interested in sex. In either case—it’s over. You’re done.”

“Fine’s a funny word, don’t you think? I don’t think there’s another like it in the English language that says so much while actually saying so little.”

“For God’s sake, don’t let her watch Cinderella. What kind of example is that? A mindless twit who can’t even remember where she left her damn shoe, so she has to wait for some douchebag in tights to bring it to her? Give me a frigging break!”

“Women fall in love quicker than men. Easier and more often. But when guys fall? We go down harder. And when things go bad? When it’s not us who ends it? We don’t get to walk away.
We crawl.”

“I don’t go to church. Not anymore. I’m a lot of things, but a hypocrite really isn’t one of them. If you’re not going to play by the rules, you don’t show up for team meetings.”

“I once heard my mother tell my father that she shouldn’t have to explain why she was pissed. That if he didn’t already know what he’d done wrong, then he wasn’t really sorry for it. What the fuck does that even mean? Newsflash, ladies: We can’t read your thoughts. And frankly, I’m not entirely sure I’d want to. The female mind is a scary place to be.”

“Did you know that if you put a frog in boiling water, he’ll jump out? But, if you put one in cold water and heat it slowly, he’ll stay in. And boil to death. He won’t even try to get out. He won’t even know he’s dying. Until it’s too late.
Men are a lot like frogs.”

“Why do women always do this? Why are they so eager to blame themselves when someone treats them like sh*t? A guy would take a cheese grater to his tongue before admitting he screwed up.”